last days in Vietnam

Ondertussen al twee weken terug...maar voor de laatste dagen in Vietnam had ik nog geen update gegevens, en op vraag van verschillende volgers van dit blog komt het er toch nog.

De reden waarom het de laatste dagen van mijn reis wat moeilijker was om alles bij te houden waren de steeds maar kortere nachten, slaap werd ingehaald op de bus. We hadden echt een top groep, en de laatste dagen bleven we toch vaker wat langer op om gezellig iets te drinken en bij te kletsen. 

Van Sa Pa gingen we op weg naar Bac Ha, onderweg hielden we halt in Lao Cai vlakbij de grens met China. China...sinds het tweede leerjaar mijn droombestemming, de lange muur, de verboden stad, panda's, de mensen, de Chinese geschiedenis, ....het blijft me nu al dertig jaar intrigeren, nu stond ik op nog geen tien meter van de grens, wow! Het kriebelt nu toch wel nog meer! Van aan de grens ging het verder richting Bac Ha. De bus zette ons op een 15 min  wandelafstand van de homestay af, de homestay lag op het platteland en de bus kon op de smalle paadjes niet verder rijden. Eenmaal toegekomen op onze homestay werden we welkom  geheten door onze gastheer en gastvrouw. Jammer genoeg spraken zijn enkel Vietnamees en was het zeer moeilijk om met hen te communiceren. 

De kamer waar we moesten in slapen bestond uit de bovenruimte van het huis, waar heel wat matrassen op de grond lagen. Iedereen zocht snel een plekje, maar al snel bleek er niet  voldoende plek te zijn voor iedereen. Johan Yvonne konden onder de grote slaapruimte slapen in een echt bed (niet op een matras op de grond), en onze twee Duitse reizigers Anita en Rita, René en ik mochten naar het aanpalende huis, naar de bovenruimte. Met Anita, Richard en René had ik ook al de treincoupé gedeeld van de nachttrein, ...rustige mensen dus dat zou goed komen. Maar dan besloot Richard dan toch niet boven te willen liggen. Ja die man heeft nu eenmaal  een enorme nicotine verslaving, staat zelfs op om 5u om zijn sigaren te roken en de trap naar onze kamer was nogal zeer stijl en voor Richard was het nogal moeilijk deze trapjes te nemen, dus zij mochten in het bed onder onze slaapruimte slapen. Renè en ik hadden dus, met twee, een slaapruimte voor 10 personen. Enkel Phong zou er ook nog bij komen., maar die hebben uiteindelijk dan toch niet veel gezien omdat die beneden in de zetel voor de tv is blijven hangen. Na de 'matrassen' indeling zou Phong met ons een wandeling doen, wat een simpele wandeling leek te worden is uiteindelijk dan toch weer in het water gevallen, letterlijk dan. Phong had Renè en mij de tip gegeven om onze slippers aan te houden...hmm een wandeling op slippers dat beloofde dus alweer. De anderen die meegingen zagen wandelen op slippers niet zo zitten en hielden hun stapschoenen aan. We hadden nog maar 10 minuten gestapt en het was al zo ver...we moesten door het  water. De anderen maakten rechtsomkeer en wij ja...broek omhoog en hup door het stromende water. Heel ver zijn we niet geraakt, bibi was plots haar slipper  kwijt. Mouwen omhoog gestropt en maar zoeken naar dat ding, ....in het slijk ploeteren...om het uiteindelijk enkele meters verder terug te vinden, de stroming had ze dus meegenomen. Uiteindelijk zijn we dan ook maar teruggekeerd. Het avondmaal in de homestay was heerlijk....en we zijn toch wel redelijk lang blijven plakken ( voila hier al de eerste reden waarom er geen update meer was). Het was enorm  gezellig, ....tot op heden zijn we er wel nog altijd niet aan uit, van wie na Adele het laatste title song was van de James Bond film....maar misschien kwam het wel door de tijgertjes dat we er niet aan uit raakten. Uiteindelijk heb ik dan nog redelijk goed kunnen slapen...wat van sommige andere die in de grote kamer lagen niet zo gezegd kan worden. Wij hoorden vooral Richard snurken die onder ons sliep maar in de andere kamer waren er precies meer dan 1 die redelijk luid bezig waren. De volgende ochtend zijn we met zijn allen naar de markt in Bac Ha geweest, dit is het van het voor de lokale bevolking, ze halen hun beste kleren uit om naar de markt te gaan en er rond te showen. Al die traditionele kledij is echt zeer mooi. En de markt op zich was ook wel  leuk om te zien. Alleen had ik als grote biggetjes liefhebber toch wat moeite met hoe ze hun varkentjes behandelden (zak erover tot ze niet meer ademden).

Van Bac Ha gingen we terug naar Hanoi waar we in de namiddag arriveerden. René en ik zijn met Phong samen gaan eten, weeral zeer local en over heerlijk. Phong heeft ons van alles laten we proeven, wat we alleen nooit van de kaart zouden hebben gekozen omdat we het niet kennen. Rond het meer van Hanoi was er een of andere activiteit, terwijl de andere besloten het rustig te houden had Phong voor ons een taxi geregeld om ernaar toe te gaan. Gezien de straten allemaal dicht waren werden we aan een punt afgezet dat we niet zo goed  meer wisten waar we waren. Gelukkig heeft de Vietnamese politie ons onmiddellijk geholpen, ...hun smartphone aan, google translate in actie en we wisten terug waar we waren en hoe we ons moesten oriënteren. Aan het meer was er een heus straatfeest aan de gang, overal stonden er groepjes jongeren te playbacken en dansen, een beetje verder stonden enkele vrouwen te touwtje springen, of met een rekker te springen, er werd gevoetbald met een pluimpje waar er kroonkurken als gewicht aan gingen, ... de sfeer was er zo gezellig. Waardoor we dus laat terug in het hotel waren. Gezien we de volgende dag vroeg op wilden staan om nog enkele dingen te bekijken lukte het mij ook hier weer niet een update op het blog te plaatsen. 

Van Hanoi gingen we dan richting Nin Binh waar we eerst met een bootje tussen het gebergte vaarden en waarna we de fiets op  gingen voor een tochtje. Ik mocht weer gezellig achterop de scooter bij Phong, en wat hebben we weer afgelachen. Jammer genoeg hadden we weer een fiets met een platte band, maar dit euvel werd al snel opgelost op de Vietnamese manier. In de avond hebben we tripadvisor weer zijn werk laten doen en zijn we lokaal gaan eten. Al snel kwamen Yvonne, Johan en Jos en Josefine er ook bij. Met ons zessen was het best wel zeer gezellig, ze hadden er geen tijgertjes maar wel olifantjes en die bleken toch nog beter te zijn dan de tijgertjes...yummmmieee. de gezellige avond was weer wat uitgelopen dus veel tijd voor een update was er weer niet. 

Na Nin Binh ging het richting Halong Bay waar we tweedaagse cruise zouden maken. Niet iedereen kon samen op één boot, en ik werd ingedeeld met Irene, Gert, Joke, Peter, Frauke, Gerard, René en Phong. Een zeer gezellig groepje, Wat was het genieten boven op het dek van de boot en hoe mooi was de Halong Bay wel niet. Jammergenoeg is er een stormloop van bootjes op de bay, en begon het bijna op een tourist trap te lijken. Jammer....... opkomst van het Chinees toerisme zorgt toch steeds meer en meer dat  de authenticiteit wat verloren begint te gaan in Vietnam. De hotels komen ook als champignons uit de grond, ...massa toerisme zal niet lang meer op zich laten wachten.

Na de Halong Bay ging het terug naar Hanoi voor ons laatste dagje. Op  zoek naar een Belgisch biertje voor Phong, passeerden we een straat waar men hond serveerde in de restaurant. Oooh wat zag dit er vreemd uit, en ook wel vies. Als laatste avondmaal hebben we genoten van een heerlijk Vietnamese BBQ. Het was net Halloween en in de avond was het zo druk in de straten van Hanoi, mensen waren verkleed, andere gingen nog op zoek naar kledij voor hun kindjes, zo een gezellig sfeer. Ons laatste avondje is dus ook weer wat uitgelopen, hoe kan het ook anders. We hadden nog tijd tot 16u dus tijd genoeg om nog een stukje van Hanoi te verkennen. Het etnografisch museum en de citadel. De citadel was beetje simpel maar het museum was best wel de moeite. 

Om 16u was het dan zover, vlucht richting Amsterdam. Afscheid van Phong, toch met voorsprong de beste reisbegeleider die ik al gehad heb! Een echte vriend is hij geworden, en we zullen zeker nog contact houden! Top! En bedankt voor alles! Richard en Anita hadden een andere vlucht en van hen namen we ook al afscheid.

Na een lange vlucht was het dan zo ver, afscheid van een top groep! Allemaal een voor leuke mensen die van deze reis een topper hebben gemaakt! Bedankt iedereen, Irene en Gert, Peter en Joke, Marion en Maarten, Lisa en Donna, Yvonne en Johan, Jos en Josefine, Dana en Marjan, Frauke en Gerard! Ik kijk al uit naar de reünie! 

deze reis maak ik met Djoser

https://www.djoser.nl/rondreis-vietnam/22-dagen-vietnam/