Coca bladeren, en nee geen drugs...maar the real stuff - (Peru 7)

In Arequipa werden we vroeg in de ochtend opgepikt door de travel agency. Onze gastvrouw had voor een heerlijk ontbijtje gezorgd....en blijkbaar waren we haar enigste gasten. In Arequipa was er een internationaal congres bezig over de mijnbouw en alle hotels zaten bomvol. Hierdoor zijn we in een soort guesthouse terecht gekomen ( wat bij ons eerder een bed & breakfast zou zijn). De gastvrouw en haar zoon waren heelnattent en zorgden dat we niets tekort kwamen.
Van Arequipa werd het richting Chivay, in een busje op Peruviaanse maat ( lees: mijn benen waren weer eens te lang), met nog twee Hollandse jongens (ambiance dus verzekerd), en een Braziliaans koppel. Onze chauffeur speelde dj en onze gids Ruth zorgde dat er niets misliep. Een tussen stop om coca bladeren te kopen, deze zouden goed zijn tegen hoogte ziekte ( Chivay ligt op 3600 m), en 3 liter water. We moesten van Ruth elk 3 liter drinken om niet ziek te worden. De coca bladeren hebben niets met de drugs te maken (gelukkig maar), maar toch heb iknhet braafjes bij coca snoepjes gehouden, die even werkzaam zouden zijn.
Op weg naar Chivay reden we door een reservaat waar we verschillende stops hielden om Lama's, alpaca en viqueño's te spotten. ( er heeft trouwens een van die beesten op mijn gespogen vandaag, toen ik naar het toilet rende, jekkes.....het stond hem niet aan dat ik zijn rust verstoorde, maja dan moet dat beest niet zijn siësta voor het toilet houden). In Chivay aangekomen was het lunchtijd en wat stond er op de menu, ja, alpaca, hoe kan het ook anders. Ik vind dit naar biefstuk smaken...zo super speciaal is het dus niet. En na de lunch lekker gaan stomen in een warm waterbron. Chivay ligt bij een vulkaan, die enkele warm water bronnen heeft. Na een goed uur kwam de stoom mijn oren uit en ik heb de indruk dat de Brazilianen het er ook wel gehad hadden. s'Avonds zijn we met ons groepje gaan dinneren in een restaurantje waar ze traditionele dans opvoerden, de Marc kreeg tijdens een van die uitvoeringen zelfs zweepslagen op zijn bil. Wat hebben we toen gelachen, een grote Nederlandse jongen die slaag kreeg van een mini Peruviaans vrouwtje.
De hoogte doet wel raar, af en toe wat duizelig, maar met mijn cocasnoepjes lukt het wel, ...en als je een trap of een klein stukje moet wandelen ben je onmiddellijk uitgeput.

Vandaag zijn we naar de colca cañon geweest, wat een prachtige vallei. Normaal kan je er condors spotten. Ik heb er maar twee gezien. Onze gids Ruth was constant aan het wijzen, daar en daar is er een. Mmmmm zij zag ze, maar waar, geen idee...op de duur heeft ze het opgegeven, ik zag ze toch niet en de rest van ons groepje ook niet echt.

In de namiddag zijn we dan in een hobbelige bus naar Puna gereden, waar we nog maar net zijn gearriveerd.