A good traveler has no fixed plans, and is not attend arriving- Lao Tzu

Gisteren nog een dagje Chengdu. Het leek een dag te worden die in het water zou vallen- letterlijk. Het was sinds de dag ervoor niet opgehouden met regenen. Maar na de natte uitstap naar de panda's had ik niet veel zin om weer doornat te worden. 

Gelukkig bleek de niet zo betrouwbare Chinede buienradar voor een keertje wel te kloppen. Vanaf 9u geen regen meer! In plaats van het Westerse ontbijt die de hotels aanbieden ben ik met Pierre en Ellen op zoek gegaan naar een lokaal tentje en kwamen een baozi zaakje tegen die heel populair leek. De keuze was dus snel gemaakt! Heb ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om even te kijken hoe ze de broodjes dichtplooien want dit lukt mij nog niet.

Vandaar gingen we met de metro op pad naar de Taoïstische tempel van de groene geit/ram. De ene reisgids spreekt van een geit en de andere van een ram. Wat het uiteindelijk zou moeten zijn, zijn we nog niet aan uit. Net als in Beijing is de metro best wel makkelijk en zeer gestructureerd. Natuurlijk worden ook hier alle tassen gecontroleerd met een scanner en wijzelf ook. Flesjes water worden gecheckt of er geen alcohol in zitten.

De tempel zelf was ontzettend mooi en groot! Zeker een echte aanrader. Na het tempel bezoek ben ik naar de hutongs van Chengdu geweest. En naar het Ren min park waar een gezellige drukte heerste!

Vanuit Chengdu vlogen we naar Lijiang. Het was nogal hectisch in de luchthaven. Net als in Vietnam met de visums waren er nu problemen met de inchecktickets bij mensen met meerdere namen. Die pasten niet op het tickets waardoor hun naam op het ticket niet overeenkwamen met die van op hun paspoort. De Chinese namen bevatten meestal 3 karakters, wat toch een groot verschil is met onze, soms lange namen. En als er dan nog meerdere voornamen zijn lukt het helemaal niet. Van de 20 waren we maar met een 4tal die geen problemen hadden. 

Ook weer bijzonder is dat nadat je je bagage hebt ingecheckt je eventjes voor een soort grote kamer moet wachten waar een schermpje omhoog hangt waar namen op komen. Als je naam erop komt betekent dit dat je eventjes naar binnen moet en je bagage dient te openen want dan zit er iets in dat niet mag. Meestal gaat dit om aanstekers of powerbanks. Deze mogen enkel mee in de handbagage. 

Zijn we eindelijk door alle controles: paspoort en handbagage controle volgden ook nog. Bleek onze vlucht toch wel wat vertraging te hebben, waardoor we pas na middernacht aankwamen in ons hotel in Shuhe. Hierdoor was het ook wel een zeer lange dag. Maar de vlucht was zeer aangenaam en ik heb weer een paar leuke Hollandse uitdrukkingen geleerd van mijn medereizigers zoals puffertje. ( en ik maar denken dat ze het over poffertjes hadden....).

Mijn knie wil niet zo goed mee, dus ben ik niet op dagwandeling meegeweest. En heb ik in Shuhe op ontdekking geweest. Wat een leuk stadje! Als je een beetje afwijkt van de hoofdstraten kan je zelfs huizen zien in leem.  Ook heb ik yak geprobeerd, de plaatselijke specialiteit.

Vandaar gingen we met de bus naar Dali. De eerste keer deze vakantie dat we ons verplaatsten met de bus. Op deze manier hebben we bijna alle soorten vervoer gehad. De reis was zeer hobbelig maar dit lag denk ik dan toch aan de chauffeur. De meesten van ons hadden toch wat last van de maag na de bustrip. Onderweg zijn we ook even gestopt op een lokale martk. We keken onze ogen uit maar ook de Chinezen. Het werd weer een uurtje poseren om.met hen op de foto te staan.

Na aankomst in Dali gingen we onmiddellijk op zoek naar een kabellift die ons naar boven op de omliggende bergomgeving zou brengen waar bovendien een tempeltje stond. Het was een heuse wandeling. Maar meer dan de moeite waard. De kabelbaan boodt een mooi uitzicht over Dali! Toen we terug beneden waren hebben we wel besloten een soort van tuk tuk te vragen om ons naar het centrum te brengen.